doodles and babbles

Monday, May 29, 2006

I'm getting tired of what I'm doing in the Medical City... As I can see it now, they don't really need an additional staff in HR. Kasi, feeling ko, nauubsan ako ng work. Hindi dahil sa mabilis ako gumawa. Pero dahil walang ineendorse sakin. Yung immediate superior ko kasi, busy rin kaya hindi niya rin ako masabihan kung ano ang mga dapat kong gawin. Sa ngayon, ang mga ginagawa ko lang ay gumawa ng certificate of employment, at ayusing ang files sa kwarto ng ex-boss namin na nag resign.

Now this brings me to my dilemma. Part of me, of course, wants to get a stable job as soon as possible so I can start helping out with my family and save up for my future. But another part of me (which I think is a lot bigger part) just wants to end this contract I have with TMC. Kasi nga, parang... talagang nabo-bore ako sa ginagawa ko. Pero siyempre, what can I expect? I'm the lowliest in position among them. Ako ang bago. So start talaga sa simula. I know that great things start from small beginnings... It's not that I feel degraded. It's just that I'm bored. I know myself too well... I get tired easily with things I do again... and again... and again... and again...

But I tell you guys... God is ever faithful. it is only through Him that I am able to cope up with all of these things--with work, with the growing ministry, with the great responsibility at hand to shepherd the flock of youth God has given to us. It is only by His grace. And by His grace alone... No more. No less.

For now, I'm not so bothered with my growing tiredness of work in TMC. But what bothers me is when I get tired with my work in the ministry. It scares me to think that someday, I might burn-out of fire to serve the Lord and to serve His people. That's what I am guarding myself of right now. I'm really really praying to God that He would really give me the strength to run the race and win the prize for Him at the finish line. That he would equip me to win the raging battle within me--my spirit against my flesh--and within the ministry as well. Everytime I think of some of the past youth leaders that grew weary and tired, and finally succumbed to the deceiving offers of this world, it scares me a lot. It could happen to me. It could definitely happen to me. That's why I'm really praying for God's protection and preservation. Wisdom, strength, patience, love... everything that I have to have in order to live up a true Christian life--holy before the Lord. Purely consecrated for Him. Worthy to belong in His kingdom.

All of us youth servant-leaders in our church must be struggling as well. Especially my two siblings in Christ, who are really in a big struggle as well. Just like me. God is faithful. And if we would just cry out to Him and call on to His name, He will never forsake us. He will be the one to give us the strength to finish the race, to win the battle!

I really pray that I would be able to carry out my responsibilities as a daughter to my parents and to my heavenly Father, and as servant-leader as well.

By God's grace alone. By God's grace alone.

11:41 PM
Scribbler

Friday, May 26, 2006

Haaay... kapagod magtrabaho. Papasok sa umaga ng Lunes, 8 ng umaga, wala ka ng ibang iniisip kung hindi 5:00 ng Biyernes ng hapon...

Biyernes na ngayon... dumating rin ang inaasam-asam ko...

Let me share to you guys what I'm doing in the Medical City:

1. Certificate of Employment - easy task kasi may template na. Just have to change the name, the department, position, salary, date started, date resigned (if they are already resigned)... plus, double check everything if you did it right.

2. Routing - or "magpapareceive". Pero mas matindi ang "routing". Kasi, dito, parang magdidistribute ka ng mga documents sa LAHAT ng departments ng Medical City. From Lower Ground to 15th floor. 15th floor down to 5th floor, puro nurses' station lang ang drop off ng documents. But 4th floor down to Lower Ground, diyan nagkalat ang iba't iba at samu't saring mga departments... kakaligaw... kakalito... kakahilo... kakaiyak... kakaantok... kakapagod... kakangawit... so kaka!!! More than a week nako sa TMC. Pero hanggang ngayon, my immediate superior still has to note in what floor I can find the departments... grabe...

3. Maghanap ng Tickler - ang tickler ay ang employee's record--card ba tawag dun? Basta, dun nakarecord kung kelan ka nagstart, magkano ka nagstart, ano huli mong sweldo, at kelan ka nagresign (kung resigned ka na). Ginagamit 'to sa paggawa ng Certificate of Employment (COE). May kanya-kanya silang taguan at naka-grupo according to departments (But not alphabetized...) Since marami ang nurses, nakagrupo na sila according to letters. Ang masaklap sa paghahanap ng Tickler, ay kapag hindi mo sila makita sa dapat nilang kinalalagyan... kelangan mong ISAISAHIN LAHAT ng mga tickler. (Mga 1,000 + lang naman ang empleyado ng TMC)

4. Ayusin ang kuwarto ni Sir Crispin Peralta - Kasi, si sir Cris, siya ang Asst. Vice Pres. ng TMC. Sa HR siya. At resigned na siya. Last day niya nung May 15. Yung Manager namin ngayon, si Ma'am Noys, lilipat na sa kuwarto ni sir Cris. Eh nagkalat ang folders. At mejo tattered na ang mga folders. Kaya pinapalipat niya sakin lahat ng files sa bagong folder, gawan daw ng magandang label (computerized) at ialphabetized... ang problema, walang extra folder sa warehouse. Kaya maghihintay pa ako ng darating na stock para masimulan ko na...

5. Magtawag sa mga departments kapag may kelangang iannounce - Easy lang. Feeling ko nasa call center ako. "Hi goodafternoon this is Arianne from HR. May I speak with the supervisor or the headnurse? Thank you."

6. Gumawa ng Memo for Tardiness at Awol - Eto ang masaya. Kasi ito yung 1st time kong gawin this week. Nakakaantok mejo sa paghahanap ng mga late at awol sa napakahabang list ng time-in at time-out para sa April 16-30. Pero ang sarap naman ng feeling kapag may nakita kang employee na may 3 lates na lagpas ng 10 mins (kasi may grace period) at awol! Haha! Tapos gagawan ng memo.

Hayn... so far, yan ang mga pinagkakaablahanan ko sa aking isang linggo sa TMC. Minsan nauubusan ako ng trabaho. Kasi paisa-isa mag-endorse yung immediate superior ko. Hmph.

O siya, yun lang. :D I'm praying na makahanap na ng trabaho ang mga dapat ng makahanap ng trabaho. And God bless sa mga magmemed!!! Malapit na pasukan niyo? God bless you with wisdom and strength and patience and love for studying and learning!!! Plus financial blessings rin!!! I Miss you all guys... *sniff* Sana matuloy rin ang outing kung saan man yan. At sana may pera tayong lahat. At sana available ang lahat... kung hindi lahat, ang karamihan... at sana kasama ako sa "karamihan" na yun...

Sige, paalam for now!

11:26 PM
Scribbler

Wednesday, May 17, 2006

Naalala ko... 2 weeks ago, nanood kami ng mi3... hindi ko naipost. Kaya eto...

WAAAH!!!!! Kaloka!!! Kakahingal!!! Maganda nga sha. Super astig. Pero sobrang nakakahingal!!! Hay... I therfore conclude... pang Disney lang talaga ako. OA na kung OA, pero talaga... kahit pag-uwi ko sa bahay nanlalambot pa rin ako. Wala akong ginawa sa sinehan kung hindi tumili. Kalagitnaan ng movie gusto ko ng umuwi kasi hingal na hingal na ako...

Kaya, sigurado, sa mga taong love na love ang action movies diyan, hay naku! Siguradong enjoy kayo dito.

Hay!

Pagnaririnig ko tuloy yung theme song ng MI, parang tumataas dugo ko eh.

Hay.

Yun lang. Hehe. :D

9:45 PM
Scribbler

Tuesday, May 16, 2006

Nabibiling na ang mga huling oras ng aking bakasyon.

Bukas, magsastart na ako magwork sa Medical City. Haaaay... 3 to 5 months... Hindi ko alam kung ipagpepray ko ba na sana magtuloy-tuloy na o sana, hanggang 3 to 5 months lang muna... Well... let's play safe. Let God's will be done! Whatever it is, it is for the best!

Kahapon, our family had a rendezvous in Mariveles, with the family ng aming senior pastor sa church namin, which happened to be my father's high school classmate. Binalikan nila ang kanilang nakaraan. Ang kanilang pinanggalingan. Ang mga bundok na tinahak nila araw-araw para makapasok sa eskwela. Ang munting basketball court na kanilang pinaggraduatan nung HS, na ngayo'y mumunting ruins nalang na nakalubog sa stagnant water. Ang lote na dating kinatatayuan ng kanilang mga bahay. Ang pinagtrabahuhan ng kanilang mga ama... at marami pang ibang "scenic spots" sa kanilang mga buhay na pinagsaluhan nila.

Hehe. Ang drama eh noh?

Nakakapagod. Kasi sobrang layo ng biyahe. From manila to pampangga, we traveled 2 hours. Sinundo kasi namin sila sa kanilang house sa Floridablanca. After breakfast, ayun, start na ng biyaheng masakit sa pwet. 3 hours kami nagtravel mula Pamapangga hanggang sa town proper ng Mariveles, Bataan. Bihira lang din kami mapumnta sa kaduluduluhan ng peninsula ng Bataan. Pagnagdadrive kami sa highway papuntang Mariveles, gustong gusto kung yung view kasi overlooking the ocean at ang island ng Corregidor na kung sabihin nila ay hugis balyena daw. At pagnakakakita ako ng dagat, naaalala ko si Orange. Kasi pareho naming gusto tumuira at magtayo ng bahay sa ituktok ng isang cliff overlooking the ocean. :D

Marami pa kaming pinuntahan dun sa pinaka bayan ng Mariveles. Tapos, pinuntahan namin yung mga kaklase nila papa. Grabe, 30 years silang hindi nagkita since HS. Maluluha pa sila habang nagkukwentuhan at nagrereminsce ng mga araw... tapos, dinalaw nila yung mga teacher nila. Nakakatuwa kasi hanggang ngayon kilala pa rin sila nung mga teachers nila kahit 30 years na ang nakalipas. Galing noh?

It was a long day... and a long journey. Pero kahit nakakapagod, personally, naapreciate ko ang lakad na 't. Kasi, parang naiimagine ko, 30 years from now, more or less, ganito na rin tayo kasabik makita ang isa't isa...

Imaginin niyo, may kanya-kanya na tayo sigurong pamilya. Tapos, yung mga anak-anak natin kakagraduate lang din ng college... hehe... parang napaka blur pa ngayon. Pero, i'm sure, masaya yun. Tapos pupunta tayo ng uste, bibisita rin tayo sa mga teachers natin. Sana maalala pa rin nila tayo noh? Haaay...

Miss ko na kayo classmates ko. :D

Sana paglipas ng maraming panahon, kahit nasan man tayo, magkikita-kita pa rin tayo.

2:16 PM
Scribbler

Wednesday, May 10, 2006

Maikli na lang 'to, promise

1. Nagtest ako sa Medical City nung Tuesday. Halos kabisado ko na sagot. Nakakaanotk. Nagtataka yung isa naming nakatrabaho dun na si Ma'am Nerisse. "Arianne, bakit ka pa nagaganyan, eh alam mo na yan?!" sabi niya. Ay ewan.

2. Ininterview ako ng manager. Ma'am Noyce is her name. And yes, she is noisy. No joke. Pero mabait. Tanong tanong. Sagot sagot. Ano natutunan ko daw from the training, blablabla. Sabi niya 2 people na ang nagleave. Plus si Mam Lorraine pa na manganganak. I'm gonna fill in those GAP. My gulay...

3. She said it's gonna be toxic. I know. I anticipated it. But she said I won't be left alone. Everything will be explained to me before they give the job.

4. I said I'll be honest with her. I have a pending application in Union Bank. I don't want to commit yet until I'm sure. She said it's ok. She said I'll just let her know what would be my decision.

5. Afterwards I went to Union Bank. Had my initial interview. No vacancy. The ambiance is cold. Strange. They'll try to fit me into contractual jobs in HR. Expect their call next week.

6. I went home. I realized kung wala rin namang vacancy ang UB at contractual lang din offer nila, eh, sa MedCity nalang ako. Mas ok na ko dun. Gamay ko na ang lugar. Medyo kilala ko na ang mga tao. At sila ang mas may need. I decided to let go of UB. So MedCity na ako.

7. I called my mom. She said na sabi daw ng mga officemates niya, di na rin daw masyado maganda UB ngayon. Dati oo. Pero ngayon parang may problems daw. I don't know how to explain but I surely understood it. And I'm glad I chose MedCity.

8. I know. Toxic. Toxic. Toxic. Some people are maybe hard to work with but I'm not yet sure of that. But I know it is here that God wants to put me. Maybe for the meantime. Maybe for life time. Whichever, I give praise to Him for leading me to the path He himself set before me.

9. I called MedCity. Said I'm pursuing my application there. I'm now for medical exam. And for the completion of requirements (201 file). Be back on monday to pass them.

10. I realized, shucks... a year ago, I'm filing who-knows-who-are-these-people's 201 files in the cramp storage room of MedCity HR. Next week, mine would be among those in the filing cabinets. Long folder. 4 pix. Red background. Fastener. Big name label. Surname first.

This is it.

NBI clearance. Police clearance. SSS. Sedula. Adult world stuff. I can't believe I'm actually dealing with them now.

Shucks. I'm an adult already.

11:29 PM
Scribbler

Monday, May 08, 2006

Hay naku...

Parang ang haba ng Monday na ito. Feeling ko Wednesday na bukas. May ikukwento ako sa inyo!!!

Last week, I received a call from Union Bank. For exam daw ako on Monday (today) 8:45am. Kaninang umaga, sooooobrang tinatamad talaga akong bumangon kasi puyat puyat at pagod pagod kami nung nakaraang weekend. Feeling ko hindi ko pa masyado nababawi. Anyways, ayun nga. Sobrang tinatamad ako so I really dragged myself out of the bed para maligo. Medyo mali ang time estimation ko. Sobrang traffic na pala ng ganung time. Tapos ang hirap pang makasakay ng jeep mula samin papuntang Meralco Ave. Hindi punuan pero madalang dumaan. (Antipolo sinasakyan ko.) Hayun. Almost 8:30 na ako nakasakay. I have 15 mins left.

Tapos ang traffic. Naku... pero paglagpas sa Rizal Provincial Capitol (o kapitolyo ika nga ng mga jeepney drivers) Mejo lumuwag. Pagdating sa Meralco Ave, mejo trumaffic ulit. Eto pa nakakatawa. Nung nakita ko yung Union Bank, ewan ko ba, naduling ako or something. Nakababa ako ng jeep na malayo pa pala ang Union Bank. Kala ko, before sha ng fly over. Yun pala, after pa! So I had to walk... walk... walk... (buti nalang nang makita ko ang payong ko kanina ay dinampot ko). Hay, sakit sa paa. Hanggang marating ko ang Union Bank. It was 5 mins. before 9. (yeah right, what's new?)

Pagdating ko dun, nakita ko yung same guard na sumalubong sa amin nila Orange and Gladys nung nagsubmit kami ng resumes. Anyways, asa pa akong maalala niya ako noh? Edi yun, pasok na ako sa HR. Buti nalang at tama ang kutob ko. 9am pa nga ang start. Nandun pa yung mga applicants sa waiting area. Just a few seconds after I sat down, one of the staff (which I think was just a trainee) called those for exams na. WHEW!!! I made it!!! Thank God... Haaaaaa...

Ganun pala test nun. May 2 tests. Bago ka makapag proceed sa next test, kelangan makapasa ka muna sa unang test. So we took the 1st test. Simple math problems, sequencing, and vocabulary. 126 items, 20 mins lang. kelangan 60% and above ang makuha mo para magproceed sa next test. After nun, sabi nung staff fill-upan muna namin yung application form while she checks the papers. After niyang icheck, iaanounce niya yung nakapasa.

Hehe, kinakabahan ako kasi baka ako lang ang hindi makapasa... kakahiya naman. Hayun. After niyang macheck sabi niya, "Congratulations, you all made it for the 2nd qualifying test." WHEW!!! Thank you Lord ulet!!! Biruin mo, di ko natapos yung test ha. Pero lahat naman di nakatapos eh. Hehe.

The next test was abstract reasoning divided into 4 subtests. 1st and 2nd subtests ay may tig 3 mins kami para sagutan. 3rd subtest ay 4 mins. And ang 4th subtest ay 3 mins ulit. After nun, pinag-essay naman kami habang chinecheck daw yung papers. Thank God, lahat ulit kami nakapasa naman... haaay...

After that nasched na kami for interview. Tomorrow 3pm. So that's it. It's over. Balik ako bukas ng 3pm.

Edi yun, umuwi nako sa bahay. Pagdating ko sa amin, nagcheck ako ng cellphone ko. Aba may unknown number. At nang aking basahin, ito ang sabi: (Orange, Ghala, Myk, Pai... brace yourselves...)

"Hi Arianne! This is Pam from The Medical City. You are scheduled for an interview today at 3pm. Please confirm asap. Thanks!"

WHAAAT!!! Ano ba naman yan! Kakagaling ko lang sa Meralco Ave!!! Grr talaga... (that was 11:30 am)

Edi, isip isip pa ako kung tatanggapin ko. Nagtext ako kay Ate Dianne, ang aking ate sa church, na nagwowork dun sa MedCity as an Occupational Therapist. Sinabi ko sa kanya. Sabi niya, sige lang! Oppurtunity din ito. Medyo naencourage naman ako. Oo nga naman... ayokong palampasin ang mga ooprutunities na dumadaan. Hindi ko alam, baka eto na pala ang gusto ni Lord na company for me. So kung hindi para sakin, hindi ako matatanggap. Yun lang yun. Everything is etnrusted to the Lord.

Eh... mejo natatamad na ako. Saka... parang... ayun... Med City nanaman? Haay... So I texted this "Pam" and asked her if it would be possible kung maresched nalang ako ng Wednesday 3pm. Hindi daw puwede. Ngayon daw talaga yung interview. Hay... O cge, pupunta na nga ako...

Kaya naglunch lang ako sandali ng 2 bowls of noodles (yes, it's enough for a lunch na para sa akin) tapos tulog. Eto nanaman... ayoko na namang bumangon... 2pm na ako bumangon. Nagrefresh lang sandali bihis ulit. Tapos lakad na naman sa init ng araw. Ayun, ganun ulit nangyari. 2:30pm na ako nakasakay. Traffic. By 3:06pm, tumatawid pa lang ako ng overpass across meralco ave papuntang MedCity. (Yeah right, what's new?) Mga more than 5 mins na walk din yun. At pagdating ko dun sa employee's entrance sa Lower Ground, the time was 3:07pm. Aba biruin mo, 1 minute lang ba yun? Hinde. Late lang oras sa Med City. Buti nalang.

Ayun, pagpasok ko sa HR (same scent along the corridor. Amoy ulam), marami pang nagwewait for interview rin. Hehe. Mejo matagal din bago natawag ang name ko. Habang naghihintay ako, ayun, daandaanan lang ako nila mam Jewel, mam Lorraine, mam Noyc, mam Del, at kung sino sino pang mga lumang empleyado. Marami ring bagong employees. (Siguro hindi kayo masyado makakarelate for the next lines. Sina Orange Ghala Pa and Myk lang. Pasensya na. :D) At eto ang nakakagulat. Si Mam Lorraine buntis! Muka shang batang nabuntis. Liit kasi baby face pa. As in ang laki ng tiyan nya! At nandun pa si Mam Nerisse! Tinititigan ko nga sha, pero hindi ko makuha eye contact niya. Anyways...

Ayun, ininterview na ako nung bagong employee dun. Yun nga si Ms. Pam. She's from UST psych din. Pero dina ako nagtanong ng iba pa. Sabi ko dati ako ng OJT dito, blablabla, kilala ko yung iba blabla, what's the meaning of quality service, blablabla, how do you handle stress blablabla... (FYI: those where the same questions I asked nung naginterview ako ng applicant a year ago when I was still a trainee. Hehe. Sa bahay pa lang, napractice ko na ang sagot. HARHAR!)

Tapos yun. Inexplain na sakin ang job. They're looking for a reliever kasi maglileave na si Mam Lorraine dahil any moment ay manganganak na sha. So asap talaga. Tapos, may isa pa silang nagsick leave. So if ever na matanggap ako at tanggapin ko ang job, 2 positions ang irerelieve ko. Talagang pinakita ko na nagulat ako. Dahil haller? Toxic ng HR dun! Tapos 2 positions? But anyways... sige, I listened for the rest of the details. P8k daw ang start as a casual employee. Baka 3-5 months with minimum chance of regularization. It depends upon the performance. Ganito nangyari:

Pam: Are you willing to take the job as a reliever?
Ako: Um... (Nyah!!! ANO GAGAWIN KO???) Um... it's fine with me. I am still a fresh grad so I am really looking for some experience. Contractual is fine with me. (TALAGA! dahil ayoko magstay dito ng matagal!)

After that pinaghintay ulit ako. Yun yung moment na nakilala na ako ni Mam Nerisse dahil familiar nga daw ako. Tinanong niya kay Ms Pam at yun, naalala niya sina Pai. Hehe. Kamustahan kami. Ayun, toxic pa rin daw dun pero ok lang. Bagay sa kanya yung uniform. hehe! After that, si Mam Shaye naman naginterview sa akin. Nakilala niya rin ako. Kaya sabi niya, this won't be a usual interview dahil kilala naman na kita. So yun, tinanong lang niya ako ng stuff...

Sabi niya sa akin, parang, since I have all the ideas how toxic HR there is bakit pa daw ako nagapply. Di ko lang masabi (Isa lang naman kasi kayo sa pinamudmuran ko ng resumes. Since tumawag--este nagtext kayo, edi kayo ang kausap ko ngayon. At naconsider ko kayo sa my last resort. I have no interest in working here again, actually... last resort talaga.) Pero syempre, alanga namang sabihin ko yun.

So yun. May blessings naman na ako ng aking mama. Go for it na nga daw sabi niya. Pero, titingnan ko pa rin kung nao mangyayari sa Union Bank. Hindi ko alam kung paano. Sana after ng exam bukas may isa pang final interview. 3pm pa kasi ang interview sa Union Bank eh. di ko alam kung ano mangyayari dun. Siyempre pas gusto ko dun noh...

Hay naku... grabeeee... Lord, saan niyo ko gusto mapunta? Sa bagay, reliever lang naman yun. Sana if ever...kapag natapos na yung contract ko dun, may dumating na new and bigger oppurtunities. Basta. Si Lord ang may hawak na niyan. Mas Siya ang nakakaalam kung ano ang mas makakabuti sa akin. Hindi ko nga lang alam kung ano, pero papa-suga ako sa Kanya. :D

Yun lang. Ikli noh? Bitin ba kayo? Kung nakaabot kayo dito salamat... Salamat sa tiyaga. God bless! Tutulog na ako.

11:45 PM
Scribbler

Friday, May 05, 2006

Ola ola...

Ano na nga ba ang pinagkakaabalahanan ko ngayon?

Heto, wala pang balita sa sa mga trabahong pinag-aplyan. Yung Monde, nagkalimutan na kami. Hehe. Pahinga muna kaming tatlo nila Orange at Gladys sa pag-aaply. Pagbalik nalang ni Gladys from Negros ulit kami mangsusuyod ng mga kumpanya...

Marami naman akong pinagkakaabalahanan ngayon kaya di ako masyadong bored. Sobrang busy namin sa youth ngayon sa church dahil dumadami ang aming population. Thank God! Tapos, busy-busihan rin sa house. Hehe. Sa wakas, medyo nakakapagluto na ako. Yahoo! Laba-laba, linis-linis. Kumpleto na ang araw ko. Hehe. Sa gabi, magcocomputer, magnenet, at nagsisimula na naman ng panibagong story na sana ngayon ay matapos ko na. Haha. Wala na akong natapos na story. Hehe. Pero alam ko balang araw makakagawa rin ako kahit isa. Basta in God's time. Siguro hindi pa ngayon ang time. Kaya for the meantime, gagawin ko nalang muna shang outlet.

Sa ngayon yun palang ang mga pinagagawa ko ngayon...
Sige, yun lang. Bye-bye! Sa susunod nalang ulet.

1:10 PM
Scribbler