doodles and babbles

Sunday, October 17, 2004

Lulubog... lilitaw...

Sorry po kung ngayon lang ulit ako nakapagpost. May problem kasi itong computer namin. Sobrang lala na ng sakit nito. Kusa siyang nagcoconnect dahil dun sa virus. Ewan ko ba... ayaw talagang ma-clean ng anti-virus namin 'tong computer namin. Kaya medyo binawas-bawasan ko muna pag-iinternet ko kasi nga baka lalo pang lumalala. May times din bigla nalang siyang magrereboot. Parang may sariling buhay 'tong computer namin. Nagiging monster na yata yung virus... hay naku.

Miss ko na magpost! Buti nalang medyo mabilis ang pagconnect. Di rin ako makasingit dito minsan kasi may mga ginagawa si mama na work dito sa bahay. Minsan si papa ko rin. Eh ngayon wala pa sila dito sa house, so I take the chance.

Ang bagal ng araw ngayon. Pero I like it this way. Ayokong mafeel na mabilis ang bakasyon kasi ayoko pang pumasok. Huling bakasyon na ito. Pero last week, may kakaibang nangyari dito sa amin...

Last week kasi, pumunta ng Taguig yung parents ko (Sunday yun). Meron kasi silang nili-lead na church dun, kaya for the mean time, dun muna sila umaattend ng church. Pero kami ng kapatid ko, dito kami umaattend sa talagang mother church namin. Wala naman po kaming four-wheel vehicle so naka-motor lang sila nung pumunta dun sa taguig. (lagi naman silang naka-motor pagpumupunta dun.) Tapos nung pauwi na sila, around 3pm, medyo traffic kasi ang daming libing. So sunud-sunod daw yung mga nagpuprusisyon ng mga dead people. (kasi sunday nga yun, a common day for burying a dead, diba?)

So yun. Nung nandito na sila sa may Mandaluyong, (hindi ko alam ang street eh. alam nyo naman ako, mahina pagdating sa geography...) tatawid sila ng intersection. Wala daw traffic light dun sa intersection na yun, so tanchahan lang ang pagtawid. Nung sa tingin nila eh, naka tyempo na sila, tumawid na sila ng intersection. Then all of a sudden may taxi na paparating sa right side nila. Medyo mabilis yung pagtakbo ng taxi. Nakita na sila ng taxi pero akala nung driver, malalagpasan nya sina papa at mama bago pa sila makatawid. Unfortunately, nahagip niya sila... Hindi naman daw tumilapon yung parents ko pero medyo bad yung pagkakabagsak nila sa ground.

Pero thank God, dahil hindi sila masyado nasaktan. Si papa ko may scratch na kaunti sa knee, pero si mama yung medyo nabugbog. Pag-uwi nila dito sa haus cry sha kasi akala nya hindi na daw niya kami makikita ng kapatid ko. (drama diba? pero natakot din ako. wala kasi kaming kaalam-alam) Humble naman yung driver. Inamin niya na siya yung may pagkakamali kasi medyo mabilis nga yung takbo nya tapos mali pa sya ng estimate. So siya na yung naghatid kina mama sa hospital for xray saka dito sa haus. Ayaw pa nga pabayaran ni Mama yung hospital fee kasi may health card naman siya. Kayalang hindi pala tinatanggap ng hospital yung card pag vehicular accident, not unless napatunayan na hindi yung patient ang may kasalanan. Kaya yung driver na rin ang nagbayad. Naawa nga si Mama dun sa driver kasi short pa siya ng P30, kaya yung P30 si papa nalang ang nagbayad. Tapos, hindi na rin sila nagsampa ng case kasi nga naawa sila dun sa driver. Police report nalang ang ginawa nila at umuwi na sila.

Hay naku... kaya yung mga nagdadrive dyan, ingat kayo palagi ha? Minsan nga, kahit nag-iingat kayo, may mga tao na hindi talaga nag-iingat, madadamay at madadamay kayo sa accidents. Wag naman po sana. I just thank God na ganun lang ang nangyari. Nagpe-pray nga kami for a vehicle para naman medyo mabawas-bawasan na yung risk namin sa road pag nakamotor lang. God already provided financially. Nakakatuwa nga at nakaka-amaze kasi ang daming people na ginagamit niya para magbless samin, not only financially but also in form of advice with regards to vehicle stuff... Hayun po.

Hay malapit na ang clearance day... sige po, magbabasa naman ako ng ibang posts nyo. Tagal kong hindi nakapagblog kaya siguro naman may mga naipost na kayo nitong week na ito.

See ya sa friday.

1:37 PM
Scribbler